Widowisko bycia

Ubieramy maski,
przybieramy pozy,
niczym przeglądające się w lustrze mimozy.
Role do odegrania,
czasem i te nie warte kochania.
Jeden wielki teatr, bez wiedzy o czasie.
Gdy się skończy seans, kto zostanie AS-em?
Scenariusz idealnie dobrany do momentu bycia,
gdzie szczerość jest wrogiem,
o szczęście - nie pytaj.
Gubimy trop naszych myśli,
nie wiedząc co się dzisiaj przyśni.
Odrzucamy marzenia idąc za sztuką istnienia.
Odwrót akcji - nieprzewidziany,
przecież mamy takie "wielkie i wyniosłe" plany!
Łatwiej rzucić się w wir losu,
niż pozostać wysepką, na której ciężko o spokój.
Czy się obudzimy i wyjdziemy z roli,
póki nasz świat jeszcze tak nie boli?
Na poziomie "parteru" już nie ma wartości,
pozostaje tylko chwila naiwnej nicości.
Boimy się tragedii, prawdziwego bycia,
bo na życie łatwiej jest patrzeć z ukrycia.
Budka suflera, gdzieś o tu, za rogiem,
byłaby idealnym wyjściem,
gdy się zgubisz w drodze.
Tkwić w tej szarości i pustym błękicie.
Bawić się w komedie po tytułem "ŻYCIE".

autor

Molta

Napisany: 2012-07-10 Dodano: 2013-07-20 08:41:29

Ten wiersz przeczytano 655 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie