Widzenie

prawdziwie, prosto z serca... po prostu pięknie. Też
często czuję to samo... I nie wiem jak innym to
powiedzieć. Tobie to się udało, podziwiam i gratuluję.

napisałeś mi kiedyś, żebym się nie łamała i nie
poddawała.
a ja Ci napiszę, wpuść kogoś do środka jeśli
cierpisz... albo spróbuj ukoić uczucia pisząc.
naprawde Ci to wychodzi.

Podoba mi się ale mimo wszystko nigdy nie jesteś sam

Jak można tak pisać? - chyba "peel załapał doła".My z
łopatkami tam pobiegniemy i wszyscy razem go
przysypiemy...przekornie napisany, wręcz zawoalowana
prośba - o to, czemu stara się wiersz przeczyć!

Nigdy nie wiem czy autor pisze prawdę, czy
„bajkę”. Skomentuję zakładając to
pierwsze.
Dlaczego tak pesymistycznie? Wręcz tragicznie...Jeśli
komuś zależy,to z pewnością Cię nie zostawi.

bardzo smutny wiersz - emeanuje z niego taka niechęć
do wszystkich i wszystkiego.. ale myślę, że podmiot
liryczny tak naprawdę ma nadzieję, że ktoś go
odwiedzi, zapyta, przebaczy, zrozumie... przecież nikt
tak naprawdę nie chce być sam

a tak na marginesie - gdy ktoś podaje Ci rękę nie
odtrącaj jej :) pozdrawiam

Twoje lakoniczne wiersze coś w sobie mają Póki co bez
załamki wytrzymaj.

za tymi murami - pozostaje tylko walką z własną
słabością......bardzo osobisty wiersz....prawdziwy....