Dafne*
W małym ciasnym pokoiku
Na betonowej ścianie
Zamieszkała nimfa
A jakże.
Codziennie tak samo skupiona
Z wzrokiem oceanu uśpiona
Nimfa zielona
Śliczna, cudna, młoda
Panna wdzięku
Moja nimfa
…… zielona
Życie nie jest moim snem....
Komentarze (13)
z jednej strony bardzo podoba mi się zwiewność tego
wiersza, z drugiej odczuwam niewyobrażalny wręcz brak
puenty. bilans wychodzi mimo wszystko na plus.
pozdrawiam. :)
Życie jest...to i nadzieja zawsze będzie,pięknie
przedstawiona, bardzo podoba mi się Twoja nimfa...a
teraz ide spać...tyle mego to co się śni.
interpretacja dowolna .. świetne słowa brawo....)))
mitologiczne nimfy były piękne,bo wiecznie
młode,ciekawie to przedstawiłaś we współczesnej
formie.
Świetna ta Twoja pani nadzieja - ale czy aż tak
niedostępna jak owa Dafne? Jeśli tak to pomimo
świetnej budowy - smutny wiersz!
bardzo ciekawy wiersz i lekko tajemniczy. Ciekawe kim
jest owa nimfa?...Dobrze, że zielona chociaż bo daje
nadzieję i uspokaja:)...no a wiadomo,że życie nie jest
snem chociaż czasem szkoda...
Najbardziej zastanawia mnie podpis..."życie nie jest
moim snem"..czy życie lepsze jest od snu..czy może sen
od życia:))ot i jest pytanie:)
To nimfa czy twoja muza?
śliczne, cudne, młode, pełne wdzięku słowa Twoje
- jak czuły smak ananasu, jak pachnące powoje...
PS.: Lila to Lila z beja...
Zaproś ją na herbatę, nie pozwól jej tkwić na tej
betonowej ścianie... :)
Wiersz ulotny jak nimfa...
miłość niedostępna...a jednak zielona - nadzieja,że
serce przeszkody pokona...
Brawo za trochę weny twórczej i że nie było w tym
wierszu ani słowa o miłości ... plus
Bardzo ciekawie skomponowany wiersz. Ciekawi mnie,
skąd ta nimfa się tam wzięła:)