Wieczna marzycielka
wszystkim marzycielkom
Wieczna marzycielka
usiadła na peronie.
Znów myśli o miłości, której nie
spotkała.
Znów myśli
o przyjaźni, którą straciła.
Wieczna marzycielka
usiadła na trawie.
Patrzy na kwiaty
i odrzuca
zmechanizowany świat.
Wiatr targa jej włosy.
Ona słucha ciszy.
Wieczna marzycielka
upadła
kolejny raz.
Straciła kolejny dzień
na marzenia.
Jest nikim dla ludzi.
Jest naiwna.
Ale w jej oczach
odbija się piękno.
Wieczna marzycielka
mieszka niedaleko.
Komentarze (1)
Świetny wiersz! ;) pozdr.