Wiecznie żywy (kolejne pożegnanie)

Jedynemu przyjacielowi który spoczywa w pokoju wiecznym ...

Minęło 7 lat....ja sie z tym nie potrafię pogodzić!
Ludzie mówią-'Tak miało być!'
Ale czy rzeczywiście tak??
Ty jedyny potrafiłes mi wszystko pokazac...
Przy Tobie stawiałam pierwsze kroki...wymawiałam pierwsze literki i słówka...
Pokazałeś mi jak kochac...
Sam okazywałes uczucia w najmilszy sposób...
Doceniałeś mój trud...podziwiałeś wzloty i pomagałeś powstac gdy upadałam...
Byłeś dla mnie wszystkim...
Jedno serce a tak wiele potrafiło uczynić...
Ktoregoś dnia przestało bić...
Mój świat zatrzymał sie... Ziemia płakała razem ze mną ...nie kryjąc smutku i rozpaczy....
Bóg Cie potrzebował....Nie mógł sobie poradzić bez Ciebie,tak jak ja teraz...
Nie jestem juz nikomu potrzebna....zagubiona...slepo krocząca...wegetująca...sprzymierzona z najmniejszą łzą....
Przedstawiłes mi świat w jego najpiękniejszych barwach,a teraz?
Teraz..szarośc...mrok...nieufność doludzi...wszystko straciło kolor i sens...
Zimna trumna...fioletowa wstążka... ciało bez duszy....zamknięte powieki....wygasłe życie....
Martwe ramiona które juz nigdy nie przytula mnie w niedoli...
Sine usta które juz nie wypowiedza słowa ktore odbuduje mój świat...
Głeboki ziemny rów..... który poprowadzi Cie do niebios...
Stamtąd spoglądając na mnie widzisz jak sie zatracam....wstyd mi!...
Ale wiem ze mi to wybaczysz...zawsze wszystkim wybaczałes....
Jestes jak świeczka....
Świeczka która zgasła...straciła płomień...
Zgasła dla innych....dla mnie bedzie płonacz zawsze....
W moich myslach i sercu pozostaniesz ze mna juz na wieki!!!!

Kochanemu Dziadziusiowi :(:(:(

autor

Carolline

Napisany: 2005-05-27 Dodano: 2005-05-27 12:09:56

Ten wiersz przeczytano 380 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie