Wielki Budowniczy
Budujesz wciąż od nowa
i kształt nadajesz myślom,
by, za pomocą słowa,
wyczarowywać przyszłość.
Posługujesz się dłonią
w bardzo ludzkim wymiarze.
Każdy, na kogo skiniesz,
zrobi to, co rozkażesz.
Choć uparcie, od wieków
tajemnicę zasłaniasz,
wszak ludziom pozwoliłeś
poznać sztukę kochania.
Zapisałeś tę zdolność
w swoim sercu ogromnym,
by ją, w kwancie energii,
otrzymali potomni
i za Twoim przykładem
też budować umieli
małe kładki miłości
w domach pełnych nadziei.
autor
wielka niedźwiedzica
Dodano: 2014-07-29 11:14:52
Ten wiersz przeczytano 2073 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (61)
Ciekawy wiersz. Pozdrawiam serdecznie.
I tak, co dzień od nowa, trwa ta budowa. Pozdrawiam :)
potomni otrzymali i nie podziękowali,tylko coraz to
nowe
prośby wysnuwali...
Ja pomyślałam o Panu a jemu pomników nie stawiają nie
stawiają:)
Basiu23, zyga89, tańcząca, Olu i ja serdecznie
pozdrawiam:))
MarioluC, DorokoK, kazapie, wojtaskuW, dziękuję za
wizytę, pozdrawiam:))
Bardzo ładny wiersz o miłości:-) Pozdrawiam
serdecznie.
tak, bo Miłość Jest Jedyna
miłość potrafi znacznie więcej
znacznie lepiej budować jak burzyć - pozdrawiam
Tak już to trwa od pokoleń i chwała tym którzy
podejmują się budować nawet te najmniejsze kładki bo
one stanowią zaczątek fundamentu.Pozdrawiam.
buduj dalej nie ustawaj
pozdrawiam serdecznie:)
dziękuję za wizytę u mnie
Ładny z nadzieją
Bardzo ładny wiersz optymizmem tchnący,a nadzieja
ponoć umiera ostatnia:)
Pozdrawiam WN
Dla mnie ładny. A ostatnia strofa super.
PozdrawiamWN:-)
ogólnie Wzniosłość w poezji jest dla mnie jak stoit
statuja:)
na pewno masz więcej pokory niż ja, Dorotko:)