wiem że odchodzisz
t.........
odchodzisz
jak złodziej
powoli kradniesz
słowa
myśli
zabierasz niebo
powietrze krzyczy
od prawdy
a ja pozbawiona
rzeczywistości
wypatruję
niemożliwego
ty rzucasz
płomienie
w mój mózg
zmęczony
on nie do końca
spłonie
zostanie mała
komórka
która nie umrze
zachowa pamięć
o twoim spojrzeniu...
autor
smutna2013
Dodano: 2013-11-05 09:48:53
Ten wiersz przeczytano 1269 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
ROLKIN to twoje zdanie i masz prawo pisać ,co
czytasz,ale nie ja jedna cierpię na enterozę
Moim zdaniem zbyt egzaltowany, w dodatku cierpi na
enterozę. Szczerze mówiąc, nie. :)
Samo życie,tak właśnie jest...pozdrawiam serdecznie
- a ja pozbawiona rzeczywistosci - to brzmi wrecz
dramatycznie ...zbudowalas nastroj , ladny wiersz...
refleksja i pamięć
zatrzymujesz myślami
pozdrawiam
Dobry, ciekawy, wiersz z życiowej refleksji:)
Pozdrawiam serdecznie
Bardzo silne emocje ,dobre mimo wszystko.Pozdrawiam
serdecznie:)
I tak bywa, próżne żale,
bo życie toczy się dalej!
Pozdrawiam!
Zawsze w tej, małej komórce pozostaje odrobina
wspomnień. Mam nadzieję, że po jakimś czasie zakryje
ją piękna rzeczywistość i miłość. Dobranoc
Tak bywa, smutny przekaz, ale ma w sobie coś, co mnie
zatrzymało. Pozdrawiam cieplutko-:)
Bardzo ładny i smutny.
Pozdrawiam
Przelewasz smutne uczucia i emocje na papier w sposób
poruszający i czuły. Pozdrawiam:-)
Zawsze coś zostaje... Pozdrawiam 'D
no cóż moze nie był wart tej miłości?
pozdrawiam:)
Bardzo ładnie. Zastanawiam się, czy nie warto usunąć
"wiem", które nic nie wnosi a to samo wynika z
dalszych wersów i dodać przekazowi troszkę tempa?
odchodzisz
jak złodziej
kradniesz
słowa
myśli
niebo
krzyczy
itd.
Tak czy owak, podoba mi się Twój, choć nie chciałbym
być jego podmiotem, wiersz.
Pozdrawiam.