P o d z i ę k o w a n i e

Żeby każdy tak choć w części umiał podziękować tak jak
Ty Karolu. Chociaż czasami czekamy na zwykłe dziękuje
to niestety nawet tego nie słyszymy.Niech ten wiersz
obudzi pędzących przez życie.

O czym marzysz wsród bezsennych nocy,i dlaczego
magiczne słowa dobiegają z oddali...?

Ważnym jest zawsze (nie tylko gdy otacza nas szpitalna
biel) móc i mieć komu dziękować za to, że chce być i
jest...

Dobrze mieć takiego anioła, który daje ukojenie.Podoba
mi się.

takie życie,człowiek powierza los w inne ręce ,czułe
,delikatne i pełne zaufania...Piękne podziękowanie
Karolku

Piękne podziękowania dla kogoś
bliskiego...Pozdrawiam..

piękne i liryczne te podziekowania. pozdrawiam ciepło
:)

Trochę to dziwne Karolu,że przebywałeś w bardzo
przestarzałych szpitalach, bo w tych nowocześniejszych
już dawno zrezygnowano z przygnębiającej bieli na
rzecz kolorów w różnych odcieniach pasteli, ja
leżałem otoczony seledynem i zielenią niby na
kwiecistej łące i to podtrzymało we mnie życie ledwo
się tlące.A Ty wciąż o bieli - zimnej jak całun.
Koszmar!

Nie jesteś sam w chorobie, a piękne jest to, że masz
komu dziękować...

bardzo ładne podziękowanie ;) widać ze szczere ;) +