***

W ciszy porannego chłodu,
oczy przyciemnione łzami...
W sercu jest poczucie głodu,
rzeczywistość ciągle rani.

Życie płynie swym strumieniem,
nie zwarzając na przeszkody.
My toniemy pod jej tchnieniem,
dla ratunku łapiąc kłody.

Narkotyki,
alkoholizm,
samobójstwa...

Oczy mocno zaciśnięte,
nie chcą widzieć bólu świata.
Serce nasze wciąż zamknięte,
strach z cierpieniem ciągle swata....

autor

sylwusiaa

Dodano: 2005-02-09 15:08:23

Ten wiersz przeczytano 499 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie