***

Złotowłosy anioł z aureolą w dłoni
Przysiadł w oknie kościelnym
Delikatna szata powiewała na wietrze
Skrzydła śpiewały smutną pieśń
O zapomnieniu
Pióra opadały jedno po drugim
By rozpłynąć się po świecie
Kryształowa łza jak płatek śniegu
Spadła na ziemię i ucichła

Biały krajobraz zszarzał
Tracąc nadzieję na wiosnę
Pustka wypełniła chłodne powietrze

Dusza uleciała nie oglądając się
za siebie
ku przeznaczeniu które jak słońce
mieniło się radością

autor

luthien

Dodano: 2005-04-21 18:32:43

Ten wiersz przeczytano 394 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie