***

W KOLEJOEWJ MONOTONII
CZASEM UJRZE,
KWIAT POMARAŃCZOWY
ŚWIATA PO ZA TĄ WŁASNOŚCIĄ
NIE WIDZĘ,
WSTAJĘ I IDĘ...
CZASEM WYCHYLAM SIĘ PRZEZ WYSOKIE WZGÓRZE
SPOGLĄDAM NA DOMKI, BLOKI
I TE ŚMIESZNE PODWÓRZE.
BIAŁE OKNA.
ZIELONEGO BAŻANTA W ODDALI
CO PIÓRAMI SIĘ CHWALI,
I Z WIELKIEJ PUSTEJ PRZESTRZENI
WYPATRUJĘ...
DOSIĘGAM TEGO
CO NAJPIĘKNIEJSZE W ODDALI
GÓRSKICH JEZIOR
TYCH KOSMICZNYCH KWIECISTYCH
NIE DOŚCIGNIONYCH JEDYNYCH
W SWOJIM RODZAJU
NIEBIESKICH OCZU
W TYM ZACZAROWANYM GAJU.

Dla pięknej nieznajomej dziewczyny którą kiedyś zauważyłem w pociągu...

autor

Paweł Tuszyński

Dodano: 2005-11-18 12:58:45

Ten wiersz przeczytano 390 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie