!

Słychać płacz, lament
szloch w całym domu
małej dziewczynki
zamkniętej w pokoju.

Słychać jak pytania
zadaje sobie i Bogu
nikt jej nie odpowie
bo zadaje je sobie.

W sercu chowa swój ból
w nocy szlocha po cichu
Zamknięta w bólu serca swego
o litość błaga ojca swego.

Pytania echem słychać wciąż
przenikliwy krzyk duszy
od którego ściany drżą
ludzkie serca nie - bo śpią.

Taki los spotkał ją
choć nie umarła
czuje się martwa
Wiara też istnieć przestała
bo odpowiedzieć nie umiała.

Więc zapomniała
wspominać przestała
Lecz w sercu schowała
miłość którą go otaczała.!

autor

iwonka

Napisany: 2003-08-20 Dodano: 2004-07-08 14:25:07

Ten wiersz przeczytano 442 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie