cierpiąc!
Idę próbując żyć
moja dusza umiera
i chyba zaczynam śnić
serce z rozumem spiera się
a ja nie robiąc nic
czekam na kres
Czy warto żyć?
czekam na niepojawiający się sen
aby móc o tobie śnić
Czy aby nie pomyliłam się?
czym zasłużyłam się?
autor
iwonka
Dodano: 2004-07-09 13:33:44
Ten wiersz przeczytano 540 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.