***
przytuleni lecz tylko na chwilę
W swe oczy patrzą bardzo głęboko
Głębiej niż mogą spojrzeć śmiertelnicy
Oni też nie mogą...
Dwie ręce w splocie
uścisku miłości
a jednak zrosnąć sie nie zrosły na
zawsze
Cóż.. drewniana ławka nie stała się
nagle gondolą na weneckiej trasie...
autor
Nathalie Sage
Dodano: 2004-10-31 19:21:35
Ten wiersz przeczytano 472 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.