...

Najpierw jesteś, a potem Cię nie ma
patrzę przez okno, szukam choć cienia,
i mam nadzieję, że Cię zobaczę,
tak sobie właśnie Twą śmierć tłumaczę.
Z myślą taką, że gdy będę tak patrzeć,
to twego dzieła nic niezdoła zatrzeć,
i patrząc na to co tknęłaś swą ręką,
życie już nie jest tak okrutną męką.
Choć tęsknota straszna i żal w sercu ogromny
i umysł jednak jest nieprzytomny,
to wierze w to wielce, że czuwasz nad nami,
choć Ciebie już nie ma - nie jesteśmy sami.

Drogiej Oli w podzięce za wielkie serce

autor

mgła poranna

Dodano: 2005-12-23 21:48:11

Ten wiersz przeczytano 438 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie