.....

Idę ciągle przed siebie, w głębie ciemności...
Rzucam się w przepaść ...oddaje nicości..
Spadam w dół, rozkładam moje skrzydła ,
Cała moja postać tak nagle pobrzydła...
Skrzydłą czarne, zamiast białych dostałam
Sama o śmierci przecież zdecydowałam...
Stanęłam na przeciw mego lustra przeszłości...
Ono pokazuje mi skutki przedwczesnej dorosłości
"Kto wcześnie dorasta, ten szybko umiera...
Marnuje siebie, swoje życie sponiewiera..."
To ostatnie slowa które kiedykolwiek usłyszałam
Do krainy samotności na wieczność sie udałam ...

Wiersz napisałąm rok temu..ale postanowiłam ze go tu umieszcze..

autor

truskawuska=]

Napisany: 2004-10-04 Dodano: 2005-07-08 12:56:34

Ten wiersz przeczytano 458 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie