...
...i znowu w przepaść wpada me serce,
wszyscy kaleczą ,wbijają ciernie,
i tylko rozum spogląda na nie,
bo naiwnością zdziwiony wielce...
Chciałabym rzucić to wszystko i odejść na skraj tęczy gdzie blask wstaje, gdzie barwa zmęczonej duszy spokoju dodaje...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.