***

w gorączce
para

wzlatuje
lata
tworzy się
z nicości
dzieło
godne mistrza

wdycha
wydycha
wzdycha


jeszcze szczypta
kropla
pół
druga połowa

nie za dużo
nie podkręca temperatury
aby nie zawrzało
lecz wrze

uważa
nie zważa
waży

powoli wszystkie ingredienty
czułości
razem

oblizuje
zapach wiruje
przyprawia
prawie o zawroty

doprowadza

przebiera się szala
szaleństwa

gaśnie płomień
zostaje
skończona

tak dobra
idealnie dobrana
na białym obrusie

autor

autoironia

Napisany: 2011-09-03 Dodano: 2011-12-14 16:34:29

Ten wiersz przeczytano 683 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie