W z a j e m n o ś ć
choć już tyle
zostało
wypowiedzianych
słów
i zapisanych w
pamięci
przekazanych
myśli
z wnętrza
umysłu
przemierzając
czas
i pokonując
przeciwności
ale to jakże
niewiele
w porównaniu z tym
ile jeszcze
możemy
i potrafimy
uczynić
wydobywając z
siebie
każdego
nadchodzącego dnia
jeśli tylko
pragniemy
ofiarowując
wszystko to co jest
w nas
bez ograniczania
ich dóbr
aby poczuć
wzajemność
tak bardzo nam
potrzebną
nie zamykajmy
dostępu
do bogactw swojego
wnętrza
tylko otwórzmy
szeroko
serca i dłonie
oddając siebie
a poczujemy
wzajemność
20.04.2005.
kazap
Komentarze (16)
"otwórzmy szeroko
serca i dłonie
oddając siebie
a poczujemy wzajemność"- przeczytałam z
przyjemnością. Cieplutko pozdrawiam
"tylko otwórzmy szeroko
serca i dłonie
oddając siebie
a poczujemy wzajemność"
Chyba masz racje...:)
Takiej miłości nie można nieodwzajemnić. ;-)
Gdzie miłość wzajemna i prawda, tam...
Pozdrawiam.
Dając, dostajesz! Pozdrawiam!
Refleksyjny wiersz, z doskonałą puentą! Pozdrawiam!
Bo na tym polega prawdziwa miość.Oddać
siebie-piękne.Pozdrawiam.
Przynajmniej tak powinno wyglądać życie. Ale czy tak
wygląda?
Z przyjemnoscia przeczytalam Twoj wiersz:)Pozdrawiam.
Świetny wiersz. ,,oddając siebie''. Super!
Czsami za swoją otwartość trzeba gorzko zapłacić, ale
ja po stokroć wolę być otwarta, dlatego wiersz Twój
ociepla.. z nutką sentymentu.
Wierszyk nieco pogmatwany, styl toporny,całość
nadajaca się do przeróbki.
A czy Panu Autorowi nie przeszkadza "komentarz"
owego sławetnego Gmnatrixa, zamieszczany dzisiaj pod
wierszami wielu autorów?
"otwórzmy szeroko
serca i dłonie"
jestem jak najbardziej za :-)
Witaj Karolu - Człowiek jest jedyną i wielką chodzącą
encyklopedią pod każdym względem, bardzo fajny tekst
wiersza. Pozdrawiam
Karolku świetny przekaz, zgadzam się z tym,
chociaż...nie zawsze warto wpuszczać każdego do swego
serca, może podeptać, zabrudzić...:)
Ależ mnie zatrzymał Twój tekst, jest świetny.
Potrafisz pisać, trafiłeś do mnie:)