***

Jesteś tylko odbiciem
lustrzanym przeszłości...
tylko wspomnienie dreczące...
brak podmuchu wiatru
powoduje pustkowie w mej duszy.
Łzy płynące z oczu...
pejzaź potoku na twarzy...
otoczony mgłą
i kłębkiem białych
niewinnych chmur.
Niewieście spojrzenie
taje od tajemniczego obrazu
ukrytego ludzkimi cierpieniami
spowodowanymi
brakiem Twej bliskości.
Cóż z tą dolą i niedolą
ona zabiła kiedyś troski,
pewna uczuć,
a dziś zatruta strzałą
dostrzegła serce kochające,
niegdyś szczęśliwej mnie!
Zatruta losem
i ciężarem nieszczęść,
niczym otworzona
puszka Pandory...
wydałam na siebie
okrótny los
powracających trosk.

autor

Papa_Dance_Ona

Napisany: 2006-02-02 Dodano: 2006-02-02 15:53:08

Ten wiersz przeczytano 466 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie