* * *
Ukochanemu Krzysztofowi Baczyńskiemu, który w tych dniach 62 lata temu walczył w imię Ojczyzny. "Nikt tak jak Polacy nie kocha swojej ojczyzny." gen. W. Anders
Przyjazny wiatr muska moją twarz
różową jak obłok na błękitnym niebie.
Idę mostem - dłuższym niż Twoje młode
życie,
A na drugim brzegu widzę Ciebie.
Idziemy więc w siebie wpatrzeni.
Po prawej - Niebo, po lewej - Świat.
A ten nasz spacer trwa w nieskończoność
jakby ktoś zatrzymał czas.
Idziemy wytrwale - i nie dochodzimy.
Przy Tobie byłabym cieniem mglistym,
który niegodzien jest podążać
za swoim źródłem jak kryształ czystym.
I łzy płyną mi po policzkach.
Odciskają na deskach ślady szczęścia.
Raduje mnie Twoja widmowa twarz
już nie stroskana, lecz wciąż chłopięca.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.