***
Piotrek,posłuchaj....
Od pewnego już czasu
jesień hula za mym
nieszczelnym oknem
wpuszczając przez
podłużne szpary
chłodny wiatr
ja siedzę tu sama
zimno mi
mimo iż ty
gdzieś tam daleko
za tablicą
Białystok
żyjesz
i może jeszcze
choć trochę kochasz
mnie
przecież to
nie cieszy mnie
choć w najmniejszym stopniu
nie ogrzeje
wiem...
ja to wiem
tulisz teraz inną
w swych silnych ramionach
dookoła was
krążą ciche nuty
rozbrzmiewając smutną
pieśń
wasze ciała drżą
czując rytm
oczy świecą
widząc cienie
dawnych serc
aż zimno mi
gdy o tym myślę...
dla Ciebie nie ma
teraz mnie
liczy się tylko
ONA
niestety
do snu tuli mnie
tylko jesienny wiatr
zamienia w lód
nawet me gorące
łzy....
26/88
Piotrek.... gdybyś wiedział jak bardzo mnie ranisz ....
autor
Malinaa
Dodano: 2004-08-03 11:37:55
Ten wiersz przeczytano 626 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.