***

Jestem
znów tam, gdzie wszyscy -
przed zamkniętą bramą
na betonowej drodze
pośród słów na łańcuchach,
pośród spojrzeń ze stali
Jestem
choć nie pozostanie ślad
nie będzie wczoraj
A wczoraj byłam
Byłam
myślą wysoko
Byłam
wzrokiem daleko
Byłam
wolna w milczeniu
Byłam
w sercu natchniona
Byłam
w głowie szalona
Szłam pewnie przed siebie
poprzez najbielsze ściany
poprzez zmowę krzyczenia
Szłam wciąż niepokornie
ścieżką cierni i krat
Szłam tropiąc marzenia
po niewidzialnych śladach
ludzi takich jak ja

A dziś jestem znów tu,
gdzie wszyscy -
przed zamkniętą bramą
na betonowej drodze
pośród słów na łańcuchach,
pośród spojrzeń ze stali
Jestem
...
itd. itd. itd.

Za każde upadłe marzenie, by znów odzyskało skrzydła

autor

minona

Napisany: 2007-10-07 Dodano: 2008-05-14 15:08:21

Ten wiersz przeczytano 542 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Monolog Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie