Wiersz dwieście czterdziesty
Od niedzieli
do niedzieli
życie wszystkie drogi
otula i pokazuje
a my tak
głęboko zamyśleni
spóźniamy się
dogadać z losem
by jakoś
to było
a miłość
ma zawsze otwarte ramiona
czemu więc
tylu samotnych
a oczy ludzkie
wciąż zdziwione
że w okularach
widzi się lepiej
lecz nie więcej
bo żeby
zobaczyć więcej
patrz sercem
autor
neplit123
Dodano: 2017-10-05 14:35:33
Ten wiersz przeczytano 356 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
miłość ma otwarte ramiona dla każdego,
nie wpada w nie ten, kto nie potrafi kochać :(
pozdrawiam :)
miłość ma zawsze otwarte ramiona- tylko trzeba umieć
patrzeć (sercem)
Ciekawie napisane, pozdrawiam :)
Dobry wiersz z życiową refleksją i ładną mądrą puentą.
Ano właśnie, oczy często przegapiaja to co
najważniejsze :)
Pozdrawiam serdecznie :*)
Witaj. Madra refleksja... od siebie dodam, ze serce
czasami tak gleboko jest zakopane pod codziennoscia
spraw, ze az brakuje mu powietrza o milosci nie
wspominajac. Moc serdecznosci.