Wiersz na pożegnanie

Wiersz powstał z myślą uwiecznienia części przeżyć w Szwecji. Czas spędzony bardzo przyjemnie, mimo pracy i związanej z nią trudności. Dedykuję go wszystkim, tym, co przezyli to na własnej skórze :)

Kolejne dni mijają
powrotu nadszedł czas
wracać z uśmiechem do domu
do rodzin, gdzie nasz świat.

Truskawki na krzakach się kończą
juz ciężko zebrać coś
pora spakować manatki
i szybko gnać na prom.

Jan z rodziną żegnają
Runia zarywa głos
jakby do nas mówiła
"Przyjeżdżajcie tu za rok!"

Patrzymy ostatni raz po kątach
siedzimy razem śmiejąc się
by pamietać wszystko co dobre
a nie - krótkie noce,
bolące kolana i ręce
od cięzkich skrzynek zarywające się.

Czas tu w Szwecji minął
niczym piękny sen
złotówki już na nas czekają
prędko zbierajmy się!

Wspomnień w głowie pełno
na długi, długi czas
i wrażeń niesamowitych
każdy w sercu ma las.

Te trzy znaczące tygodnie
nauka o życiu stały się
jak wytrwać w upale i deszczu
w zapachach trzody od rana
w rywalizacji o bombę truskawkę
i plik żółtych kartek od Jana.

Dziś każdy myślę, że wie
nieważne są boje na polu
lecz dobry nastrój w zespole
śmiech, śmiech i śmiech.


Jan - gospodarz,u którego pracowaliśmy
Runia - to jego wspaniała psina, która bardzo lubiła polskie jedzonko, była naszym częstym bywalcem :) hihi..

autor

Blue-Angel

Napisany: 2006-07-07 Dodano: 2006-09-16 00:25:46

Ten wiersz przeczytano 941 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie