Wiersz pięćdziesiąty szósty
Nagrzeszył człowiek
i błądzi myślami
że Bóg ukaże
ludzie odrzucą
boi się
że nie ma ratunku
chyba zapomniał
o miłości bezwarunkowej
która nie liczy upadków
muszę przypomnieć
tobie człowieku
pomimo grzechów
brudu który
masz w sercu
złości której
pełno w tobie
pamiętaj
dla Boga
jesteś zawsze
ze złota
autor
neplit123
Dodano: 2015-03-24 14:19:41
Ten wiersz przeczytano 460 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Jak złoto, ale później: /Idź i nie grzesz więcej/:))
Pozdrawiam!