wierzę w mi...
na ostatniej prostej dnia spotkałem
mikołaja. worek miał już pusty
prezent wyjął z kieszeni - telefon
z głosem ukochanej ciszy. dreszcze
miłości na chwilę żal uśpiły
wróciło szczęście zgubione latem
gdy bose stopy moczyłem w ciepłej
rosie, gdy z łąką zbierałem kwiaty
a potem mogłem pachnący bukiet
wkomponować w obraz z jej uśmiechem
kochałem sercem, kochałem ciałem
wiersz szedł za wierszem, czułego szeptu
wciąż było mało. widzę to wszystko
piękne wspomnienia żyć pozwalają
prysło, minęło ja kocham dalej
autor
czuły szept
Dodano: 2009-12-08 08:34:08
Ten wiersz przeczytano 1305 razy
Oddanych głosów: 56
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (47)
Przeczytałem z przyjemnością, bardzo ładnie;-)
Mikolaj czasem zawodzi i nie przynosi nam wymarzonego
prezentu,lecz warto wierzyc ze kiedys nie zawiedzie.
"gdy z łąką zbierałem kwiaty". Nielogiczne
stwierdzenie. Tak jakby łąka mogła zbierać kwiaty.
Może " z łąki"?
niebanalny tekst...
Całkiem całkiem poprowadzony wiersz. TAK.
A to ci mi...Pozdrawiam.
"prysnęło, minęło" ale jeszcze kiedyś przyjdzie;)
pozdrawiam
...Miłość jak choroba czasem jest nieuleczalna...
cóz warte jest życie bez miłości
my jej szukamy a ona nas....
podoba się (:
wiersz przepełniony wspomnieniami, smutkiem..ładnie
napisany ...pozdrawiam
ładnie napisany fajnie się czyta choć lekko smutna
końcówka,, prysło, minęło ja kocham dalej."
pozdrawiam :)
Ładny wiersz ...
bardzo piękny wierszy... choć smutkiem pisany....
pozdrawiam...
Ładne wspomnienia,... i to dzięki Mikołajowi i
telefonowi.
Zatrzymałam się chwilę...kochaj, kochaj dalej będą z
tego dobre wiersze.