Wilno 1935
1. Gdy się rodził, kometa już lśniła
Gwiazdy drogę przedmieściom wskazały
Boczna ścieżka się ludowi odkryła
I zwierzęta się cicho kłaniały
2. W wileńskiej oficynie
Śpiewają i grają świerszcze
Pszczoła zapyla brzoskwinie
Dziecko wyciąga ręce
3. Pojawił się na nowo
Odblaskiem dobra w nas
By w muszlę przekuć czas
By wysłać dobre słowo
autor
Kropla1220
Dodano: 2024-02-11 13:55:22
Ten wiersz przeczytano 374 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Plusik:)
Wiersze pełne są poetycznej symboliki, której
odniesienia do natury i człowieka sugerują nadzieję,
odrodzenie i nowe narodziny.
(+)