Wiosenna tęsknota
Wiosna kwieciem wybujała
W blasku słońca widzę Ciebie
I na chwilę zapomniałam
że Ty teraz mieszkasz w niebie
Wiosna ciepło, miłość niesie
Świeżość, młodość oczy cieszą
W moim sercu smutek gości
Brak mi Ciebie w tej radości
Wiosna budzi świat do życia
Ciebie jednak mi nie wróci
I choć czas jak rzeka płynie
To tęsknoty nie ominie
Wiosna kwieciem wybujała
Polnych kwiatów nazrywałam
Jeszcze tylko wodą zroszę
Na mogiłę Ci zaniosę
Sareneczka
autor
sareneczka
Dodano: 2008-08-08 07:43:42
Ten wiersz przeczytano 743 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Dokładnie...susem sarny.Jestem pełna uznania.
Tak. ..napisany sprawnie i fajnie
znam ten bol pozegnan smutnych,tez na wiosne zegnalam
najblizsza mi osobe,ciezko mi
jak na debiutancki wiersz to swietny a reszte z
biegiem czasu dopracujesz - gratuluje i zycze
powodzenia na blekitnej stronie
Bardzo pogodny wiersz, chociaż jest obciążony balastem
smutku, takie jest właśnie życie. Gratuluję pomusłu i
wykonania.
Bardzo oczywisty wiersz, wypłynął ci spod klawiszy
jednym susem sarny, warto by popracować by rymy były
mniej oczywiste, za to rytmika nienaganna. :)