Wiosenne rozstanie
W sercu tęsknota rośnie
Wszystko wspomina o tamtej wiośnie
Wszystko pamięta każdą sekunde
To pożegnanie bardzo trudne
I stary kasztan przypomina
Że tu pożegnała chłopaka dziewczyna
Na świadka drzewo sobie wybrali
Pod nim swą miłość ślubowali
Ostatnie słowa on szeptał do ucha
Mówił że musi - nie chciała słuchać
O sobie pamiętać przyżekali
Łzami te słowa przypieczętowali
Wkońcu wyjechał to bardzo bolało
Bo serce dziewczyny nad życie kochało
On szybko zapomniał tamtą wiosne
Zapomniał składające obietnice miłosne
Lecz kasztan pamięta niezapomina
I pamięta tą wiosnę zraniona dziewczyna
Komentarze (1)
Smutny wiersz, długo pamięta takie zranione serce.
Bardzo ładny wiersz.