wiosna
biała tafla marzeń
iskrzy się bajecznie
słońce ostrożnie
roztapia zamrożone uczucia
promień owinięty
w zimny język wiatru
pląsa z szelestem suchej trzciny
całuje ostre powietrze
palcami dotyka twardej ziemi
by wreszcie
rozpostarłszy skrzydła
w wybuch radosny się zamienić
Komentarze (13)
bardzo plastyczny przekaz :)
I z każdym dniem coraz cieplej, jaśniej i głośniej, na
polanie i w lesie a poranek... Zobaczymy jaki będzie:)
Oj,niech juz ta wiosna wreszcie wybuchnie.
cała natura czeka na dotyk słońca Wiersz ciepły i
bardzo ładny:)
ciekawie i oryginalnie o wiośnie :-)
Świetne, to ci się udało. Oby tak dalej. Powodzenia.
Pozdrawiam@
I to jest właśnie to... wiosna!
Potrafi ta wiosna wybuchnąć rozkwitem! Pozdrawiam!
Prześliczna zapowiedź wiosny, wiosennie pozdrawiam.
Moje jezioro też próbuje uwolnić radość. :))
Przeszkadza mi "tafla marzeń". :))
Górale mówią, ze słychać już dzikie gęsi :)
wiosna wszystko zmienia, budzi nowe marzenia :)
Bardzo ładnie napisany wiersz. Pzdrawiam.