wiosna

przyłóż rękę do brzucha
jest twardy i napięty
od krwioobiegu przyszłości
od długich oczekiwań

bije
w nim serce
z niego
życie na świat wypływa
rodzi się
nowe dziecię
rozwija się
pąk miłości
wiatr eter szczęścia
dla wszystkich wysyła

każdy nowy człowieczek
dla matki jest jak wiosna
więc myślę i filozofuję
że ta pora roku
z kobiecego łona rodzi się
nam już od wieków

autor

nadzieja-speranza

Dodano: 2010-08-26 16:56:44

Ten wiersz przeczytano 563 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie