Wiosna

Bogu... za wiosnę... i za chwilę radości w moim marnym i kruchym życiu, pełnym łez, smutku i bólu...

Boże, jak piękny jest świat,
gdy się do życia rodzi,
jak dziecko nowonarodzone
gdy na świat przychodzi.

Powietrze świeżością przepełnione
twarz wiatrem obmywa,
ciepło z nieba spuszczone
całe ciało okrywa.

Z ziemi na świat wychylają
maleńkie fiołków kwiateczki.
Patrząc na nie wiem,
iż Twego to dobra cząsteczki.

I chociaż zło jest na świecie
cała żałość odchodzi,
kiedy znowu do życia
cała przyroda się rodzi.

Głosy dzieci szczęśliwe
i szczęście me bezgraniczne
lecz nie umiem odnaleźć słów,
by opisać to wszystko slicznie.

Dziękuję jedynie Temu,
Kto to wszystko stworzył
i proszę, bym w takim szczęściu
lat sędziwych dożył.

autor

mała czarna

Napisany: 2005-04-09 Dodano: 2005-04-09 15:56:09

Ten wiersz przeczytano 627 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie