Wir życia to rzeka

...łzy potokiem płyną, gdy dotkniesz rozpaczy... wylewają się ławą, tak cię życie znaczy...

"Nie bój się cieni, one świadczą o tym, że gdzieś znajduje się światło".


Żal w duszy miłość chłodzi,
nadzieję zdmuchnął dziś wiatr,
żądań zbyt wiele wciąż szkodzi,
liczne rany przyniósł jej świat.

Radość po żalach przebytych,
przyjdzie, łzy osuszy smutku,
nie zlęknie się cieni ukrytych,
poszuka lepszego, do skutku.

Nie boi się teraz przyszłości,
gdy marzeń w pamięci zwój,
chwila z drobiną życzliwości,
zatrzyma ból, bo on jest swój.

Z czasem odpłynie cierpienie,
wskrzesi marzenia, bo dnieje,
wyznaczy nowe wspomnienie,
tych żadna wichura nie zwieje.

Nie raz i kark trzeba zginać,
by dotknąć uczuć pragnienia,
nie wolno się od nich odcinać,
pomimo pierwszego wrażenia.

Poszukaj w sobie spełnienia,
obok radości, nadzieja czeka,
zamień je w dobroć czynienia,
w nim wir życia, to wielka rzeka.

Trzeba przeżyć wszystko, co jest nam dane, całą radość i cały smutek, nie wolno od tego się uchylać, nie przeżyty smutek, przed którym uciekaliśmy, tak kiedyś nas dopadnie.

autor

Halina53

Napisany: 2016-02-27 Dodano: 2016-02-27 09:53:02

Ten wiersz przeczytano 1200 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie