wisielec

W Twoim wierszu czuje się rozpacz spowodowana niemocą.
Ciekawy przekaz, powiem nawet życiowy. Można go
doskonale dopasować do rożnych sytuacji w których się
znajdujemy. Pozdrawiam:)

smutek w twoim wierszu jest jak oddech zycia
prawdziwy

Alu zawsze z przyjemnością siadam do Twoich wierszy :)

Ścieżki Twoich myśli biegną po nieznanych mi krainach
słowa. Cieplutko pozdrawiam :)

Dobry Duszku - cmok

Z przyjemnoscia przeczytalam...A blad, zdarza sie
kazdemu.
Dobrze, ze ekspert dzis na urlopie...:)

Bardzo proszę, nichaj mi Dobry Duszek poprawi tego
paskudnego orta, /rzępołą/ ma być, przepraszam

ciekawy wiersz z odrobinką smutku - mam nadzieję że
smutek chwilowy :-)
pozdrawiam

"żarło żarło i przestało
więcej się nie roją
hieroglify na bibułach
nie będę rzempołą"
- nie przestało żreć - jak widać, piszesz:))
Dobra podpowiedź Krzemanki, a ja podpowiem: popraw
rzępołą.
Pozdrawiam.

smutny ale szczery

On nie jeden czytelnik, ja np. patrzę się w Twoje
wiersze:) nie przestawaj pisz dalej. Pozdrawiam
Wisielec:)

Acha, a może lepiej brzmiałoby. "nie chcesz patrzeć w
moje wiersze".

Pierswzy wers brzmi:
nie chcesz patrzeć mi się w wiersze

Krzemionka - nie działa edycja poprawiania,
powtórzenie tytułu znalazło się przez moje gapiostwo

Ładnie o chwilowym braku natchnienia. Pierwszy wers
"nie chcesz patrzeć mi się wiersze" jest dla mnie
mało czytelny, ale to pewnie mój problem. To
powtórzenie tytułu wydaje się być zbędne. Miłego dnia.