Wizja siebie

Utworzyłam wizję siebie wielką ponad miasta, jestem inną już, stworzoną z miłości i światła...

Poszłam ci ja w tany z miłości ogniskiem
Które pali mocno, które pali wszystko
i została tylko iskra światła, które mnie przenikło, wszystko inne znikło.

Nic nie ma ważności i uwagi mojej.
Wiem kim jestem, wiem gdzie jestem, na czym teraz stoję.
Uleciałam hen wysoko na rydwanie z ognia
Co wynikło z mojej myśli i się dzieje co dnia.

Moją duszę rozpaliłam, także serce moje
Ciało moje się zmieniło i ustały znoje,
Wszystkie trudy, które chciałam ożywić przez lata.
I teraz dopiero czuję się bogata.

A bogactwo moją siłą i przez całe życie
W mojej myśli gdzieś się tliło, ożywało skrycie.
I przez myśli moich wszystkich i czasu działania
Bało się wydostać z myśli mojej drgania.

Ego moje przekochane ważną grało rolę.
Utworzyłam swoją wizję i wbiłam w niedolę,
Którą grało całe życie by oczy otworzyć
I usłyszeć swoje serce… no i ożyć.

autor

muluc607

Napisany: 2015-05-16 Dodano: 2015-09-04 08:02:54

Ten wiersz przeczytano 659 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie