Włos cierpliwości

Tak jak magnes przyciąga żelazo
tak cierpliwość przyciąga zwycięstwo
czasem drzemie ona w fotelu
jak babcia co niewiele już pamięta
wokół niej dziś nikogo nie ma
a ona lubi gości nie tylko od święta
może ten fotel jest nazbyt różowy
komu cierpliwość jest dzisiaj bliska
ciężka muzyka w głowach buzuje
nuży ich szybko droga śliska
mimo ciernia w bosej stopie
cierpliwość przykład bierze z drzewa
wśród burz i chłodnych wichrów
ono na liściach melodię życia śpiewa
czy chcesz by ona zamilkła
jak słowo w pyszczku ryby
i tylko chwilkę chwieje się jej los
bo choć na włosku chwieje się ten głos
cierpliwość to skarb który zawsze
podąża za tym kto klucz do niej posiada.

autor

TES

Napisany: 2014-07-07 Dodano: 2014-07-07 22:36:20

Ten wiersz przeczytano 471 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie