Wnuczka dziadziusia
Mieć wnuczkę to fajna sprawa,
Prawdziwą a nie przypadkiem.
Dziadka nie trzeba udawać,
Bo jesteś prawdziwym dziadkiem.
Szczególnie, kiedy ta wnusia,
Pokochać może najszczerzej.
I tuląc się do dziadziusia,
Miłości znaki odbierze.
Gaworzy wówczas radośnie,
Szczebiocząc niczym wróbelek.
Aż serce dziadkowi rośnie,
Że wnuczki jest przyjacielem.
Wie co swej wnuczce potrzeba,
Zna tajemnice dziecięce.
Chce to przychyli jej nieba,
Albo i jeszcze coś więcej.
Obroni, gdy mama skrzyczy,
Jak córka czasem nabroi.
Bo słowo dziadka się liczy,
On zaś nikogo nie boi.
Wieczorem po dniu szalonym,
Przeczyta dziadek bajeczkę.
Choć sam jest bardzo zmęczony,
A nogi bolą troszeczkę.
Do spania utuli wnusię,
Kołderka ciepłą przykryje.
Bo kocha małą żabusię,
Radością serce mu bije.
Mieć wnuczkę to piękna sprawa,
Uczucie doprawdy rzadkie.
Dziadka nie trzeba udawać,
Gdy jest się prawdziwym dziadkiem.
Komentarze (6)
śliczny bardzo czuły wiersz,mam nadzieję ,że jak
kiedyś zostanę babció to też bądę tak ślicznie pisać o
moim uczuciu :)
zgadzam się, wnuki kocha się całkiem inaczej
Piękna ta dziadkowa miłość zupełnie jak w wierszyku.
Pozdrawiam i życzę więcej wnucząt.
super sprawa:) dziadziuś jest baaardzo kochany:)))
witaj dziadziusiu, cała miłość do wnusi przelana na
papier. Gratulacje, to duma
i radość rozpiera. wiem co nieco na ten temat. piękny
i czuły wiersz. zdrowia, ciepła
i radości dla dziadka i wnusi. pozdrawiam.
:-)))))) piękny, czuły, ciepły i co tu ukrywać
rewelacyjny wiersz :-)