Woda

jesteś moim żywiołem, katharsis

przywracasz mi urodę i młodość

straszysz potopem myśli, słów

płyniesz razem ze mną i dajesz mi Je

karmisz mnie i obmywasz, kiedy brudna

uczysz pływać, zabierasz ze sobą, zostawiasz

zmieniasz się, ulatniasz, odpływasz, zostajesz

poisz , gdy spragniona twych minerałów

odbijasz w swej tafli niebo, drzewa, twarze

muskasz, gdy tego potrzebuje, chlapiesz,

gdy jesteś zła na mnie, gdy się mną bawisz, ze mną

czasami płynę pod ten prąd, twój prąd,

a dziś przemieniasz się w wino...

autor

inspirek

Dodano: 2008-02-28 10:00:40

Ten wiersz przeczytano 513 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie