Wolność
Spoglądam w niebo wysoko,
na moment w ciszy zastygam.
Wiatr czesze grzywy obłokom.
Niepowtarzalna to chwila.
A one płyną leniwie,
jak łodzie aż po horyzont.
Wraz z nimi też tam dopłynę,
w bezkresie pragnę dziś przysiąść.
Wolność wymaga przestrzeni,
by ptakiem frunąć daleko,
sięgać do myśli gołębich,
omijać ze smutną sepią.
Komentarze (25)
ale kończy się puentą- omijaj sepię
Wszystko podoba mi się baaardzo, poza... wybacz,
magdo*, ostatnią linijką. Wolność, kojarzy się raczej
z radością, skąd i po co ta smutna sepia?
Pozdrawiam:)))
Przepiękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.
Wolność jest piękna i potrzebuje przestrzeni.Wspaniały
wiersz.Pozdrawiam serdecznie:)
Magdo każdy Twój wiersz potrafi swoim pięknem
zatrzymać by uraczyć duszę dać jej odpocząć.Pozdrawiam
serdecznie.
Znakomicie wyszła ci ta impresja. To sztuka tak
uchwycić chwilę.
Ech, wolnosc... Czasami mysle, ze to tylko teoretyczna
dyscyplina. Ale moze kiedys zmienie zdanie :)
A wiersz piekny.
nawet z góry widzi ptak, że wolność ma swoje granice -
bezkres, czas...
lecz żołądek mieszka w nas.
Pozdrawiam serdecznie
Pięknie,płynnie,ładne metafory
"Wolność wymaga przestrzeni,
by ptakiem frunąć daleko"...
Tak,to prawda...
Pozdrawiam ciepło
"Wolność wymaga przestrzeni" to prawda...
Pozdrawiam, magdo* :))
Piękny ciepły wiersz:) Pozdrawiam z uśmiechem:)
"Wolność wymaga przestrzeni,
by ptakiem frunąć daleko,"
no i jak tu nie kochać takich strof.
Przepięknie Madziu! Pozdrawiam cieplutko:)
Świetny wiersz!
Pozdrawiam
Wspaniały wiersz,pozdrawiam