Wrota Czasu

Umarł anioł, z nim radość
Rzeką łez spłynął świat
Rozpaczy głos niczym ołów
Przesłonił błękitny szlak

Zamykam oczy i widzę
We mgle sinej drogą twarz
Mieni się iskier tysiącem
Jak oszroniony kwiat

Gwiazd światło wskazuje drogę
W mroczny, nieznany świat
Lękam się dalej kroczyć
W bezmiernej tęsknocie trwam

Obejmij mnie chłodem nocy
Wskaż najjaśniejszą z gwiazd
Blaskiem księżyca mnie otul
Gdy stoję nad grobem złych lat

Gdy w głębię twej duszy spoglądam
Zatrzymaj na chwilę czas
Pójść pragnę tajemnic szlakiem
Niedostrzegalnym za dnia

Cieniem będąc wśród cieni
Na serca dnie schowam strach
Na skraju życia i śmierci
Poczekam na świtu blask

autor

Black Pearl

Napisany: 2005-09-27 Dodano: 2006-07-11 08:18:06

Ten wiersz przeczytano 469 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Sylabiczny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie