Wrzesień 44

Czy noc to,
czy ona głucha?
Lecz pora ciemna i zimna,
ona sama i chuda.

To biegnie przed siebie,
to stanie, popatrzy,
to się rozśmieje,
to w dali coś zobaczy,
zapłacze, pokrzyczy,
to znowu się śmieje,
dziewczyna biegnie


biegnie i mdleje...


I był tam młody Janek,
blady i zmarznięty,
I był też za nim Jezus,
I aniołowie święci.
Lecz w koło było cicho,
dziewczyna naga leżała.

Czy to noc jaśnieje,
czy wojna nastała?

Ona wstała i biegnie,
wnet salwa rozległa się głucha,


Słuchaj dziewczyno! Ona nie słucha...

Z dedykacją dla powstańców Warszawskich.

autor

mateuszlizak

Napisany: 2009-09-01 Dodano: 2009-10-02 20:13:43

Ten wiersz przeczytano 459 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie