Wspólna "toczka"

czuję się jak korek wciśnięty w burgunda
na dnie wilgoć zamienia mnie w osad
ona pragnie w butelce zatrzymać rozterki
poziom wina wyznacza wspólne ego aż do dna

łyk za łykiem rozgrzewa usta drżące
dobre wino potrzebuje czasu aby dojrzeć
jak już ufać to na ćwierć wieku i więcej
bo życie kochana jest dzisiaj nie jutro

nie rozświetlę ciemności w kontrastach
nawet wówczas gdy wpadasz w histerię
proszę odstaw kieliszek czym prędzej
wierzę że jesteśmy sobie nieobojętni

autor

jadgrad

Napisany: 2013-05-10 Dodano: 2013-11-10 21:22:18

Ten wiersz przeczytano 934 razy

Oddanych głosów: 103

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie