Wśród kwiatów...

z cyklu "rozmowy z X"

pozostaje nam wierzyć że los niczym temida
ma opaskę na oczach wagę spraw widząc jednak
byśmy mogli w zaciszu słów szeptanych z pojednań
zmysły wspólnie rozbudzać gdy juz prawda się wyda

wepnę wtedy w warkocze jaskrów żółte płomienie
włożę suknię błekitną ważka mi pozazdrości
wsunę stopy w sandały gdy już eos rozpuści
wszystkie barwy jutrzenki w pocałunkach dla ciebie

uwierzymy ponownie że świat do nas należy
jednym słowem związując dłonie serdecznym gestem
pamiętając jak pachną w cieniach sadu jabłonie

zmysłów fala na nowo w nasze ciała uderzy
tak nieskromnie jak wtedy kiedy drżało powietrze
gdyś wśród kwiatów w ogrodzie moje całował dłonie

wiernemu czytelnikowi...

autor

Colett

Napisany: 2007-08-09 Dodano: 2008-04-05 08:32:04

Ten wiersz przeczytano 830 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie