Wśród wilków
Wiersz napisany na fakcie ... tragicznie zakończony ... to ludzie potrafią doprowadzić drugiego człowieka do śmierci ...i jeszcze uważają że nic się nie stało ...
trudno jest żyć
pośród wilków nocą
gdy głaz przygniata serce
a oczy zachodzą wilgocią
myśl w głowie kołacze
Panie
powiedz jak żyć
gitary dźwięk ból zagłusza
struny płaczą
słyszę tylko
mamuś przepraszam
w swoich uszach
muszę już iść
tam jest światło
i nigdy nie zapada zmrok
świat jest inny
pozbawiony trosk
bez fałszu
tu mam wszystkiego dość
ostatni raz spojrzał w oczy
żegnając się
na czole złożył pocałunek
wyszedł już nigdy nie wrócił
a słowa jego jeszcze brzmią
ty kochaj i śpiewaj
radując moje serce
gdy będę już
przy Pańskim stole
Autor Waldi
Komentarze (17)
...dlaczego pożegnania tak bardzo bolą...
pozdrawiam Waldku:))
Piękny wiersz.