I wciąz nie wystarczy...

Jeszcze jeden pocałunek!I każdy następny i wszystkie te rozkoszne spojrzenia,
tak chciałbym.Kolejne marzenie do archiwum niespełnienia.
Tak słodko porządani przez siebie, tyle różnic nas rozdziela,
tyle strachu, co te piękne chwile bezlitośnie odbiera.
Chciałbym jeszcze, nie raz, spleść dłonie z Twoimi,
porwij mnie na spacer, jak kiedyś, nie myślmy o jutrzejszym dniu, skąpani w chwili.
Ach!Wiem, to nie może się juz zdarzyć, już powiemy sobie:Żegnaj Słońce moje.
Otrzemy łzę na sercu, każde z nas zapomni o przeszłości.
Tych kilka dni, tak cudownie ugłaskanych ciepłem Twym,
I nie odchodż!Chciałbym prosić.Ale tak musi być.
Całuję Cię nadal, bez przerwy, w marzeniu roztrzaskanym o brzegi strachu,
bo trzeba na innych patrzeć, oni dyktują nam miłości prawa.
No i ja, tak mały, tak nijaki, życiorys mój brudny od problemów,
i nie mogę tak po prostu zabrać Cię w to życie.Zasługujesz na kogoś, po prostu, lepszego.
Więc płaczę marzeniem, przez łzy całuję obraz Twój.
Ukochana.To nie czek bez pokrycia.Padam do stóp.
Żegnaj Słoneczko, do zobaczenia w przyjażni,
całuję raz jeszcze.I wciąż nie wystarczy...

autor

rebel

Napisany: 2008-05-15 Dodano: 2008-05-15 11:19:46

Ten wiersz przeczytano 500 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie