wszyscy jesteśmy....
wszyscy jesteśmy Hamletami -
nie do życia są oczy pod głębokim niebem
bezpodstawnego niezdecydowania
nie do życia jesteśmy
lecz do trwania
zawsze zresztą trwamy bardziej niż
żyjemy
bo więcej jest w godzinie sekund niż w
minucie
i później, będąc ciepłem Ziemi
i zimnem żywych wyobrażeń
w dwójnasób jesteśmy
lecz nareszcie - razem
i choć żyjemy jak Dali
słodyczą targani omamień
po śmierci zostaje Picasso
i zgrzyt żelaza o kamień
będąc zupełnie nie do życia
możesz - jedynie żyć
okrutny żart, Hamlecie
raz jednak podjąłeś decyzję
nie wiem gdzie cię uczono
ale umiałeś się mścić
już dłużej nie jesteś wolnym motylem
pozostawiłeś wszystko na naszych
ramionach
choć tylko na chwilę
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.