Wszystko i nic
Znów wszytko potoczyło się, nie tak.
Znów wszystko wygasło, nie wiem-jak.
Znów wszystko muszę zacząć od nowa.
Znów wszystko muszę zacząć budować.
Znów wszystko przeciekło mi między
palcami.
Znów wszystko oddaliło się wraz ze
snami.
Znów nic nie udało mi się zatrzymać.
Znów nic żaru nie pomogło podtrzymać.
Znów nic nie zostało tak, jak dawniej.
Znów nic nie podtrzymało rusztowania
pragnień.
Znów nic nie zamknęło mojej dłoni.
Znów nic nigdy mnie nie dogoni.
autor
szalka
Dodano: 2008-08-19 20:42:38
Ten wiersz przeczytano 401 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
W tego typu wierszu z dużą ilością powtórzeń bardzo
ważna jest rytmika a tutaj nie została zachowana. W
pierwszej strofie źle zapisana interpunkcja.