Wy moje...

Patrzę na dłonie z obu stron
na tej zewnętrznej widać czas
ta dla drugiej jest jak schron
w której czasami znika twarz

smagane wiatrem też i mrozem
chroniły to co wciąż w pamięci
chwytanej na życiowej drodze
i dziewczyn co miewały chęci

opuszki biegły w dół i w górę
zniecierpliwione gdzie to bicie
jej serca pod jedwabną skórą
znajdując obie są w zachwycie

wrażliwość nawet kiedy noc
zakodowana czarno – biała
do dziś ma swoją dziwną moc
więc wyobraźnia zaszalała

wy moje dłonie z tą pamięcią
mające jeszcze miejsca dużo
możecie szukać dalej z chęcią
mnie te doznania się nie znudzą...

autor

jozen

Napisany: 2020-02-15 Dodano: 2020-04-15 19:45:06

Ten wiersz przeczytano 936 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie