Wybaczam Ci świecie

Siedzi sobie chłopak,
z liściem na głowie
nikt mu nic nie powie...
Siedzi, patrzy w niebo,
uśmiecha się i myśli- ten świat jest taki dziwny...
Mówią odmieniec, a brzmi jak skazany
za wygląd, swe myśli- po prostu za nic.
Sam to sobie wybrałem- ja nie byłęm nagrzany,
nikt nie pytał na jaki chcę świat.
I dlatego krzyknąłem NIE! Stanowcze...po prostu nie...
Niech dzieje się, co chce (beze mnie), ja nie pożyczam,
bo świat mi nie odda.
Teraz śnię, po prostu śnię- w zmęczonej wyobraźni.
Odejdź już! Zostaw mnie...bo ja śnię.
Po prostu ja...ja nie chcę być następnym,
który szuka, szuka choć wie,
że labirynt jest wszędzie zamknięty.

autor

Zmuda

Dodano: 2004-08-30 01:05:01

Ten wiersz przeczytano 377 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie